از فرش بیشتر برای پوشش کف استفاده می شود، اما انواع مختلفی از موکت وجود دارد.
مثلاً در زمستان یک نوع فرش ضخیم را برای گرما روی زمین می کشند و یک نوع فرش را که کف آن ناهموار است به منظور عدم لیز خوردن در راهروی خانه.
همچنین مسلمانان برای نماز از فرش نازکی استفاده می کنند که به اندازه کافی برای زانو زدن و رکوع است.
این فرش عبادی معمولاً دارای ترکیبی است که انتهای آن نوک تیز به سمت مکه است و یا کعبه را در مکه به تصویر می کشد.
همانطور که قبلا ذکر شد، فرش پنج ستاره غزال در کره نیز وجود دارد. نام آن چوسون چول است.
سابقه صادرات آن به خارج از کشور حتی در سلسله شیلا نیز وجود دارد و حتی تا زمان سلسله چوسون نیز از آن بسیار استفاده می شد، اما به دلیل دستور دولت مبنی بر ممنوعیت اسراف، دانه های آن خشک شد.
الگوهای نفیس شرقی نفیس هستند.
نقوش مورد استفاده در فرش معمولاً انتزاعی است.
مسلماً یک اثر تابویی در شکل وجود دارد که ناشی از نفوذ اسلام است که از قرون وسطی در منطقه گسترش یافته است، اما مهمتر از آن، بافتن نقوش انتزاعی آسانتر از تصاویر بتن است.
تعمیم ترکیب کلی فرش دشوار است، زیرا برای هر کشور و منطقه متفاوت است، اما با این وجود، پیکرها و نقوش به کار رفته در فرش معنای خاص خود را دارند.
به عنوان مثال، اجازه دهید به نقوش فرش که اغلب در ترکیه و آناتولی مرکزی استفاده می شود نگاه کنیم.
نقش و نگاری که اغلب به اشکال مختلف ظاهر می شود، همچنین هدف آن آرزوی مژده یا امید به رشد یک کودک تازه متولد شده سالم و قوی است.
شکارچیان و کبوتر معمولاً در معنای اول و کلاغ و شاهین در معنای دوم به کار می روند.
همچنین در گذشته نقشی از شمنیسم است و در شمنیسم، پرندگان را مقدس می دانستند، زیرا آنها را پیام آور پیوند روح آسمانی (تنگری) و جهان انسانی می دانستند.
